Арӑӊ, моньщӑӊ хӑнты эви Виктория Молданова Касум мўвн єнмӑс. Ӆўв нәмӆӑӆэ, ая вәӆмаӆн ванкўтӆы щащеӆ па щатьщащеӆ хуща вәнт кәрта ӊхӑс. Ӆўӊӑн ай авка єнмӑӆтыӆӑс. Пәсӑӊ пунман вәс. Кашӑӊ вєрн щащеӆа па щатьщащеӆа нётыӆӑс. Вән кӑтӊӑӆ эвӑӆт арсыр йис путрӑт, моньщӑт па арӑт хәӆляс. Виктория айтєӆн ар пўш рәт ясӑӊ арсыр кӑсупсэта стихӑт китыӆӑс. Ӑшколайӆ Амня вошн етшуптӑсӆэ. Щӑӆта Ёмвошн Югорской университетн вән нєпека вәнӆтыӆӑс. Ин тӑм айӆат хӑнты эвие Когалым вошн вәӆ. Ӆўв хӑнты ясӑӊӑн ма па тәса хӑншӑӆ. 

Виктория иньщӑссєм, муй вўрн ӆўв арӑт хӑншты питӑс? Ӆўв лупӑс:
– Ма ая вәмємн ванкўты щатьщащєм пиа вўӆы кӑншты ңхийсум. Имутыйн ващ ӆор хонӑӊӑн тащємн пийн шәшмєман щатьщӑщєм  мӑнєма ӆўв арӆ арисӑӆэ. Щи пийн ма ищи питсум арӑт вєрты, хӑнш­ты. Муӆты тӑхийн шәшийӆӆум, ӆыпи нумсємн ариӆум. 

Ма па нӑӊ

Така нӑӊты апӑӆмӑӆум,
Турупӊӑӆӑн мосӆтӑӆӆум,
Нӑӊты сӑмӑӊа тӑйӆєм!
Нӑӊ тәп мӑнєма мосӆӑн!
ха мин няхӆумн,
ха мин арыӆумн,
Арсыр пӑӆтап эвӑӆт ӑн пӑӆӆумн,
Нӑӊ пиӆана ма вәӆӆум!
Ёшӆумн ха кӑтӆман 
Мин вўтӑӊ нӛрум хўват 
Еӆӆы шәшӆумн, 
Еӆӆы мӑнӆумн!
Хәӆӑнта, щит ма сӑмєм арие
Нӑӊена мойӆӑӆум!

Сӑм ӛр

Вәӆа, нєм хуят пєӆа аӆ ӑӊкӑрта!
Арсыр ёх ӆыв щиреӆн вәӆӆӑт,
Нӑӊ ищи нумсӑӊ, 
нӑӊ ищи хошӆӑн.
Хәӆӑнта, щит нӑӊ вәӆупсэн!
Ванта, щит нӑӊ шәшты ӛшен!
Нӑӊ сӑмен вән па нумсэн тарум,
Аӆ пӑӆа муӆты ки ӑн вәӆӑн.
Нӑӊ сӑмен ӛр, нӑӊ ӛрэн вән,
Па еӆӆы така-сара шәша!

Хӑнты ясӑӊ

Ма хәӆӆум сый,
Ӆўв айӆтыева лупӆ:
«Нӑӊ мӑнты юрємӑсэн?
Нӑӊ мӑнты хӑйсэн?
Ма нюр ай тўт сєм,
Тәп-тәп лӑп хәрӆӑӆум,
Щит хуй, нӑӊ уша вєрсэн?
Щит ма! Нӑӊ рәт ясӊен!
Па муя па нӑӊ мӑнты хӑйсэн?
Ма атэӆт хўвн вәӆӆум,
Ӆыпийн нэмӑӆт ӑн тӑйӆум…
Ма рўща еша вәӆман йиӆум,
Рәт мўвєм юрємӑӆум…
Нӑӊ ӑӊкӑртыӆа. Ванта:
Мин рўщ щирн питсумн вәӆты,
Мўӊ рәт ясӊев хӑйсэв.
Нын хуӆыева Хӑнтэт,
Па муя па нын ясӊӑн рўщ?
Ма хуты ищи Хӑнты!
Па хӑнты щирн путӑртты
Мўӊ айӆтыева питӆўв,
Ма єнумӆум, ма ӛрӑӊа щи йиӆум!»
Ма ясӊєм вәйтум вошӑӊ нє,
Хӑнты ясӊєм тӑйӆєм ма,
Хӑнты ясӊєм нәмӆєм ма!
Хән ма ӆувты юрємӑӆєм!

Кӑт хутӑӊ

– Хута нӑӊ? Муй тӑхия вәшсӑн?
Ма нӑӊты кӑншӆєм, 
Ма нӑӊты вәтшӑсєм…
Увӑс вот сый тәп хәӆӑнтсум.
– Хута нӑӊ? Нӑӊ хута?
Ар сєм йиӊк ма хоӆӆӑсум,
Вуӆӆы тәюмсум.
Ар мўв ма ӊхийӆсум, 
ар мир вантыйӆсум.
– Хута нӑӊ? Нӑӊ хута?
Тӑмхӑтӆ ма вәйтсєм,
Тӑмхӑтӆ ма амӑтсум!
Нӑӊ ванӑн вәӆмєн, 
Нӑӊ тыхӆэнӑн омӑсмєн.
Сора ма амӑтсум,
Муй вўрн нӑӊена нётӆум?
– Хута нӑӊ? Нӑӊ хута?
– Я-а эвие, муй хоӆӆӑӆӑн?
Ма нӑӊена щи нётӆум.
Та, вўя тухӑӆ па нух пәрӆа!
Найн нётман, Тәрумн нётман 
Ма нух щи пәрӆӑсум!
– Хута нӑӊ? Нӑӊ хута?
Ма нӑӊ хонӊена ӆатумӆум!
Нӑӊ мӑнты шуваӆӑсн,
Нӑӊ вєра амӑтсӑн!
Па няхмулӑӊа йисӑн!
Ма нўви хутӑӊ мӑӊ хурн 
Турнӑӊ ӆора щи ӆатсум
Па нӑӊ хущана вана рӑхсум.
Така апӑӆмӑсєм, 
Така мосӆтӑсєм!
ха мин пәрӆӑсман,
ха мин мӑнсумн!
Нуви вой хура карємӑсман
Ин па щи вәӆӆумн!
мӑӊ хутӑӊ нуви вой,
Кашӑӊ аӆӑӊ арыйӆ:
– Хута нӑӊ? Тӑта нӑӊ!
– Хута нӑӊ? Тӑта нӑӊ!

Тӑмӑщ әмӑщ стихӑт Виктория Молданова хӑншӑӆ. Ӆўв хӑнты ясӑӊ тӑруптӑты вєрӑт оӆӑӊӑн нәмӑсӆ.